Kolejny wygrany mecz NASZEJ DRUŻYNY !!!

Po wygranej z reprezentacją Turcji (3:1) polska kadra w sobotę zmierzy się z Francją w drugim swoim meczu mistrzostw Europy siatkarzy 2013. Biało-Czerwoni w razie wygranej zostaną liderem grupy B i będą bardzo blisko awansu do ćwierćfinału. Początek starcia, z najtrudniejszym rywalem polskiej kadry w faziPolska kadra weszła w mistrzostwa Europy siakarzy wygraną 3:1 (25:22, 25:15, 22:25, 25:21). Biało-Czerwoni rozegrali w piątek w Ergo Arenie dobre spotkanie, ale nie bez kłopotów pokonali reprezentację Turcji, która nie należy do europejskiej czołówki. Trener polskiej kadry, Andrea Anastasi, nie krył, że dla niego liczy się przede wszystkim wygrana, a styl i sposób zdobycia trzech punktów są drugorzędne. - Pierwszy mecz w turnieju trzeba po prostu wygrać, reszta nie jest ważna. Teraz myślimy tylko o meczu z Francją i o tym, jak wygrać kolejne spotkanie - przyznał trener Biało-Czerwonych.e grupowej.Francuzi mierzyli się z polską kadrą dwa razy w 2013 roku. Oba spotkania w Lidze Światowej były bardzo zacięte, oba padły łupem Trójkolorowych. Polscy siatkarze pamiętają szczególnie pierwszy mecz w Rouen, w którym mieli rywali na widelcu, ale przegrali zaciętą walkę po tie-breaku 2:3 (23:25, 25:21, 25:22, 21:25, 11:15). W czwartej partii zespół Anastasiego prowadził 16:11, gospodarze potrafili jednak wyjść z opresji i przechylili szalę zwycięstwa na swoją stronę. W drugim starciu w Tuluzie Francja znów pokazała pazur, po świetnej grze Earvina Ngapetha wygrała 3:2 (25:21, 23:25, 25:20, 21:25, 15:13) i Polacy znaleźli się daleko od finałów Ligi Światowej 2013.

Nadszedł czas na rewanż, szczególnie że stawką sobotniego meczu będzie pierwsze miejsce w grupie B i awans do ćwierćfinału ME. - Chcemy się zrewanżować za porażki we Francji, ale przede wszystkim pokazać, że jesteśmy lepszym zespołem - powiedział przed meczem z Francją Michał Ruciak, przyjmujący polskiej kadry. W składzie Trójkolorowych trzeba zwrócić uwagę na świetnego przyjmującego Earvina Ngapetha, który grał świetnie w Lidze Światowej, a wcześniej błyszczał w barwach Bre Banca Lannutti Cuneo we włoskiej Serie A1 i Lidze Mistrzów. Do kadry Laurenta Tillie wrócił też atakujący Antonin Rouzier, były gracz ZAKSA Kędzierzyn-Koźle i od razu rozegrał świetny mecz ze Słowakami. Francja wygrała zaciętą walkę 3:0 (25:20, 35:33, 28:26), dzięki czemu została liderem grupy B.

Stawką meczu Polska - Francja będzie niemal pewna pierwsza lokata w grupie i bezpośredni awans do ćwierćfinału EuroVolley 2013. Zespoły z polskiej grupy pilnie śledzą sytuację w grupie D, która swoje spotkania rozgrywa w Gdyni. A tam Rosja sensacyjnie przegrała pierwszy mecz ME z Niemcami 0:3 (20:25, 23:25, 19:25) i może mieć kłopot z zajęciem pierwszego miejsca w grupie. Wszyscy chcą uniknąć starcia z Rosją w fazie pucharowej ME, ale Anastasi i jego gracze deklarują, że nie będą kalkulować, tylko w każdym meczu starać się będą o komplet punktów. Najlepsza okazja w sobotę o godzinie 20:00, gdy w Ergo Arenie polska kadra zagra z reprezentacją Francji. Wcześniej, o godzinie 17:00 Słowacy zmierzą się z Turkami w meczu, który może zdecydować o losach obu drużyn w mistrzostwach Europy i awansie jednej z nich do fazy pucharowej.

Zawodniczki polskiej reprezentacji (kobiet)

Miejsce	Imię i nazwisko	Liczba spotkań	Lata gry
1	Magdalena Szryniawska-Śliwa	359	1990-2007
2	Dorota Świeniewicz-Reczko	325	1991-2009
3	Izabela Bełcik	305	1999-2011
4	Mariola Barbachowska-Zenik	292	2001-2012
5	Katarzyna Skowrońska-Dolata	285	od 2003
6	Małgorzata Glinka-Mogentale	283	1996-2010
6	Aleksandra Przybysz-Jagieło	283	2000-2010
8	Teresa Worek	273	1984-1995
9	Milena Rosner	260	2000-2008
10	Małgorzata Niemczyk	244	1989-2006
11	Barbara Niewiadomska-Makowska	236	1987-1995
12	Joanna Podoba-Mirek	234	1996-2007
13	Krystyna Czajkowska-Rawska	228	1955-1968
14	Józefa Bęben-Ledwig	216	1959-1970
15	Bożena Kuźmicka-Waloch-Rogowicz	206	1978-1989
16	Anna Kucharczyk-Kosek	195	1982-1991
17	Ewa Nogowska-Kowalkowska	191	1994-2002
18	Milena Sadurek-Mikołajczyk-Radecka	190	od 2007
19	Urszula Stala-Kiezik	189	1991-1997
20	Jolanta Kania-Szczygielska	186	1978-1985
21	Teresa Rychlicka-Kasprzyk	184	1972-1979
22	Maria Chylińska-Golimowska	182	1955-1966
23	Teresa Małowidzka-Kaliska	181	1969-1978
24	Katarzyna Zubel	180	1989-1995
25	Halina Aszkiełowicz-Wojno	177	1965-1973
26	Maria Zaucha-Kopczyńska	174	1971-1978
27	Marzena Hanyżewska-Traversa	173	1982-1987
27	Maria Liktoras	173	2003-2008
29	Barbara Hermel-Niemczyk	172	1964-1976
30	Anna Podolec	171	2002-2012
31	Joanna Kaczor	170	od 2003
32	Krystyna Tabaka-Jakubowska	169	1961-1969
33	Lucyna Kuśnierz-Kwaśniewska	167	1978-1985
34	Urszula Wilk-Kasperzec	166	1979-1985
35	Danuta Kordaczuk-Wagner	164	1956-1970
35	Zofia Szcześniewska-Bryszewska	164	1963-1970
37	Elżbieta Ciaszkiewicz	163	1975-1987
38	Halina Zielińska	161	1980-1987
39	Katarzyna Gujska-Makowska	160	1996-2003
40	Agnieszka Obremska-Malinowska	158	1993-1999
41	Bożena Cholewińska-Modnicka	157	1969-1979
41	Agnieszka Bednarek-Kasza	157	2007-2012
43	Jarosława Zdrojewska-Różańska	156	1978-1990
43	Elżbieta Porzec-Nowak	156	1963-1976
45	Anna Erbel-Rozpiórska	151	1979-1990
46	Katarzyna Skorupa	150	2004-2012
47	Krystyna Hajec-Wleciał	147	1951-1963
48	Izabela Szczypiórkowska-Bal	146	1987-1995
49	Sylwia Pycia	145	1998-2005
50	Jadwiga Marko-Książek	144	1959-1969
51	Krystyna Ostromęcka-Guryn	143	1968-1974
52	Halina Tomaszewska-Lenkiewicz	141	1949-1962
53	Anna Majzbuchowska-Lichodzijewska	139	1976-1983
54	Danuta Jośko-Żochowska	138	1952-1963
54	Agata Mróz-Olszewska	138	2003-2006
56	Jolanta Tomiak-Ziębacz	137	1981-1987
57	Krystyna Malinowska-Krupa	131	1962-1968
58	Agnieszka Dudkiewicz-Bieńkowska	129	1981-1990
59	Agata Żebro-Krzysztofek	128	1994-1999
59	Dominika Smereka-Leśniewicz	128	2001-2007
61	Jadwiga Abisiak-Rutkowska	126	1953-1964
62	Anna Barańska-Werblińska	123	2006-2012
63	Lidia Żmuda-Chmielnicka-Obłonczek	119	1963-1968
64	Maria Serkiz-Panek-Śliwka	118	1957-1964
64	Katarzyna Biel-Gajgał-Anioł	118	2003-2012
66	Wanda Zarzycka	117	1953-1962
66	Jolanta Bartczak-Molenda	117	1982-1987
68	Dorota Rucka-Kucharska	114	1985-1995
69	Mirosława Zakrzewska-Kotula	112	1948-1961
69	Beata Strządała	112	1996-2001
71	Małgorzata Denisow-Danecka	111	1970-1975
72	Krystyna Mioduszewska-Maculewicz	109	1971-1977
73	Danuta Kowalczyk-Hałaburda	108	1969-1975
73	Paulina Maj	108	od 2006
75	Karolina Różycka	107	od 2005
76	Grażyna Godlewska (Kozioł)	105	1967-1977
76	Ewa Binkiewicz-Dubaj-Góra	105	1969-1975
78	Dorota Nowosielska-Dziewior	104	1991-1995
78	Joanna Staniucha-Szczurek	104	2000-2010
80	Iwona Skonecka-Sielicka	102	1975-1979
80	Jolanta Kosmol-Studzienna	102	1996-1999
82	Natalia Bamber-Laskowska	100	2002-2009

Zawodnicy polskiej reprezentacji (mężczyzn)

Numer Zawodnik Lata gry Mecze 1. Piotr Gruszka 1995-2011 450 2. Paweł Zagumny od 1996 405 3. Wiesław Gawłowski 1969-1980 366 4. Ryszard Bosek 1969-1986 359 5. Ireneusz Kłos 1978-1987 337 6. Tomasz Wójtowicz 1973-1984 325 7. Sebastian Świderski 1996-2011 322 8. Krzysztof Ignaczak od 1998 313 9. Andrzej Stelmach 1990-2005 306 10. Wojciech Drzyzga 1978-1985 291 11. Wojciech Rutkowski 1955-1968 290 12. Edward Skorek 1964-1976 284 13. Włodzimierz Nalazek 1978-1985 278 14. Dawid Murek 1996-2008 277 15. Krzysztof Stelmach 1987-1997 274 16. Włodzimierz Stefański 1969-1980 267 17. Lech Łasko 1975-1984 261 18. Witold Roman 1987-1997 259 19. Leszek Urbanowicz 1985-1996 252 20. Wacław Golec 1983-1991 250 21. Tadeusz Siwek 1958-1968 243 22. Zbigniew Zieliński 1983-1990 242 23. Andrzej Martyniuk 1979-1987 240 24. Łukasz Żygadło od 1998 238 25. Marcin Nowak 1994-2003 230 26. Ryszard Sierszulski 1957-1967 226 27. Zdzisław Ambroziak 1963-1972 220 28. Stanisław Gościniak 1965-1974 218 29. Marek Karbarz 1969-1979 218 30. Michał Winiarski od 2004 212 31. Aleksander Skiba 1967-1976 210 32. Wiesław Czaja 1974-1980 205 33. Michał Bąkiewicz 2001-2011 205 34. Waldemar Kasprzak 1984-1990 201 35. Bronisław Bebel 1968-1978 199

Życie to taka gra,
Gra bez zasad,
Każdy w nią gra,
Nawet jeśli nie chce,
Nie jak siatkówka,
Gdzie są określone reguły,
Tam ważne są szczegóły,
Nie ma walki na pięści,
Gdzie wygrywają silniejsi,
Tu wygrywają sprytniejsi,
Technicznie lepsi,
Los jest jak piłka,
Gdy leci w górę przed serwisem,
Wszystko wydaje się dobre,
Czasem jednak nie udaje się,
Wpada w siatkę,
I koniec,
Lecz częściej wpada w pole rywala,
I zaczyna się gra,
W której szczęście siedzi,
Na siatce,
I to od Ciebie zależy,
Czy przeciągniesz je,
Na swoją stronę ...

Najlepsza piłka do siatkówki !

Piłka do gry w siatkówkę na hali musi mieć kulisty kształt, obwód od 65 do 67 mm oraz masę 260-289 g. Ciśnienie wewnątrz piłki powinno wynosić od 0,30 do 0,325 kg/cm²(4,26–4,61 psi, 294,3–318,82 mbar lub hPa). U najmłodszych adeptów piłki siatkowej gra się piłką o obwodzie 59-61 mm i ciężarze 190-210 g. Powłoka piłki musi być wykonana z naturalnej lub syntetycznej miękkiej skóry jednobarwnej lub kolorowej. Wewnątrz musi znajdować się dętka z gumy lub podobnego materiału.
Od Igrzysk Olimpijskich w Pekinie w 2008 roku oficjalną piłką do gry na hali podczas rozgrywek krajowych oraz międzynarodowych jest MIKASA MVA 200 88034 w kolorze niebiesko-żółtym. Dzięki ultradelikatnej mikrofibrze umożliwia lepszą kontrolę odbicia i przyczepność do dłoni, a także widoczność.

Pole boiska

Budowa siatkarskiego boiska nie jest na pierwszy rzut oka zbyt skomplikowana. W zasadzie potrzebujemy dwóch słupków, siatki, kawałka równego podłoża oraz taśm do wyznaczenia linii. Jednak sprawa się komplikuje w sytuacji kiedy mamy do czynienia z oficjalnym meczem.

POLE GRY (boisko + wolna strefa) musi stanowić równa, gładka, jasna powierzchnia np. parkiet lub nawierzchnia syntetyczna typu Mondo. Podłoże nie może stwarzać niebezpieczeństwa dla graczy (nie może być śliskie ani szorstkie).

LINIE kolorem muszą wyraźnie różnić się od powierzchni boiska oraz wolnej strefy. Szerokość wszystkich linii wynosi 5 centymetrów. Wyróżniamy dwie linie końcowe, boczne oraz jedną linię środkową. Na każdej połowie boiska 3 metry od linii środkowej wykreślona jest linia wyznaczająca pole ataku. Z obu stron powinna być ona przedłużona przerywaną linią o długości 175 centymetrów ( 5 części po 15 centymetrów z 20 centymetrową przerwą).

PIERWSZY ZŁOTY MEDAL!

Hubert Wagner do kadry powołał większość zawodników grających w zespole Tadeusza Szlagora. Z występów w reprezentacji zrezygnowali jednak Zdzisław Ambroziak, Stanisław Iwaniak i Alojzy Świderek, powrócili natomiast Zbigniew Jasiukiewicz i Aleksander Skiba. Nowym zawodnikiem był Tomasz Wójtowicz.
W 1973 roku reprezentacja Polski wystartowała w odbywającej się w Libercu Spartakiadzie Armii Zaprzyjaźnionych, gdzie mierzyła się z zespołami tzw. bloku wschodniego. Zajęła na niej 2. miejsce (za Czechosłowacją), wyprzedzając m.in. ZSRR.
W tym samym roku miał się odbyć III Puchar Świata, jednak FIVB zrezygnowała z tej imprezy. W jej miejsce w Bratysławie zorganizowano nieformalny turniej nazywany Pucharem Przyjaźni, w którym Polacy zdobyli srebrny medal, przegrywając jedynie dwukrotnie z ZSRR[27].
Docelową imprezą 1974 roku były mistrzostwa świata w Meksyku. W trakcie okresu przygotowawczego drużyna Wagnera brała udział w szeregu turniejów towarzyskich. W czerwcu wystąpiła w turnieju w holenderskim Coevorden, gdzie rywalizowała z zespołem gospodarzy (3:0), Włochami (3:0) oraz dwukrotnie z Francją (3:1, 3:0). Na przełomie czerwca i lipca wyjechała do Japonii do Tokio, gdzie grała z reprezentacjami Czechosłowacji (3:2), Japonii (3:1), Stanów Zjednoczonych (3:1) oraz Związku Radzieckiego (3:0, 3:2). W lipcu turniej towarzyski w Sosnowcu zorganizowała Polska. Wzięły w nim udział zespoły Czechosłowacji, Holandii, Stanów Zjednoczocnych i ZSRR. Polska uległa jedynie Związkowi Radzieckiemu 3:2. Tuż przed samymi mistrzostwami Polacy rozegrali trzy sparingi z Francuzami, dwukrotnie wygrywając 3:0, a w jednym meczu 3:1.
Z szerokiego składu kadry na mistrzostwa nie pojechali Bronisław Bebel, Zbigniew Jasiukiewicz, Zbigniew Lubiejewski, Henryk Siennicki i Jan Such. Miejsce w składzie znaleźli natomiast Ryszard Bosek, Wiesław Czaja, Wiesław Gawłowski, Stanisław Gościniak, Marek Karbarz, Mirosław Rybaczewski, Włodzimierz Sadalski, Aleksander Skiba, Edward Skorek, Włodzimierz Stefański, Tomasz Wójtowicz i Zbigniew Zarzycki.
Mistrzostwa świata składały się z trzech etapów. Mecze z poszczególnych rund nie były wliczane do kolejnych. W pierwszej rundzie Polacy trafili na Egipt, Stany Zjednoczone i ZSRR. Wygrali wszystkie trzy spotkania kolejno 3:0, 3:1 i 3:2 i z pierwszego miejsca w grupie awansowali do następnej fazy. Tam w grupie znaleźli się razem z Belgią, Meksykiem i NRD. Spotkania z Belgami i Niemcami zakończyły się wynikiem 3:0, natomiast mecz z Meksykiem 3:1. W trzeciej rundzie grały drużyny, które w swoich grupach zajęły miejsca 1-2. Polacy fazę finałową rozpoczęli od rywalizacji ze Związkiem Radzieckim. Hubert Wagner wystawił tę samą szóstkę co w pierwszym meczu przeciwko tej drużynie, tj. Gościniak, Stefański, Sadalski, Rybaczewski, Zarzycki i Czaja. Mecz zakończył się rezultatem 3:2 dla Polski. Dwa kolejne pojedynki z Czechosłowacją i ponownie z NRD Polska wygrywa również po pięciu setach, a w przedostatnim spotkaniu nie oddaje nawet seta Rumunii. 28 października reprezentacja Polski na ostatni i decydujący o mistrzostwie mecz wychodzi w składzie: Gościniak, Skorek, Skiba, Gawłowski, Bosek i Wójtowicz. Pierwszą partię wygrywa Japonia, jednak z trzech kolejnych zwycięzcy wychodzą Polacy, którzy w czwartym secie, prowadząc 14:5, doprowadzają do wyniku 15:15 i wygrywają dopiero na przewagi 17:15. Zdobywają w ten sposób pierwszy złoty medal turnieju mistrzowskiego[28][29][30]. Najlepszym zawodnikiem turnieju wybrany został Stanisław Gościniak.